W Lasach Państwowych na terenie całej Polski znajduje się ok. 700 cmentarzy, z których większość to świadectwa tragicznych wydarzeń z okresu II wojny światowej.

Leśnicy byli wówczas grupą niezwykle niebezpieczną dla okupantów. Znający teren i będący wyposażeni w umiejętności wywiadowcze, stanowili istotny punkt oporu, co skutkowało próbami ich eliminacji. Doświadczyli oni znacznego cierpienia z rąk niemieckich i radzieckich okupantów.

W tamtym okresie, inteligencja była poddawana brutalnym represjom, często stając się ofiarami egzekucji, a nawet publicznych aktów przemocy. Szczególnie dotkliwie dotyczyło to duchownych, nauczycieli, leśników, służb mundurowych oraz innych członków różnych działających wówczas organizacji.

Jednak dziś, dzięki poświęceniu i zaangażowaniu leśników, te miejsca pamięci przetrwają. Obecnie staramy się dbać o zachowanie i pielęgnację grobów znajdujących się na terenach leśnych, aby zapewnić, że historia tych bolesnych wydarzeń nigdy nie zostanie zapomniana. W ten sposób pamięć o tych, którzy stracili życie w walce o wolność, pozostanie z nami na zawsze.

Historia przedstawionych pomników :

• Pomnik upamiętniający osoby pomordowane jesienią 1944 r. Od 1944 roku na Lisku znajdował się podobóz obozu koncentracyjnego Stutthof (KL). Pierwszych więźniów przywieziono do obozu znajdującego się na Lisaku z obozu Potulice-Lebrechtdorf. W późniejszym okresie Niemcy kierowali tam również wysiedlone rodziny polskie, których gospodarstwa zostały przekazane niemieckim osadnikom. Więźniów zaganiano do budowy umocnień w postaci rowów strzeleckich i rowów przeciwczołgowych, których ślady znaleźć można do dziś. Braki w wyżywieniu, katorżnicza praca ponad siły, ciężkie warunki bytowe połączone z trudnymi warunkami atmosferycznymi i brakiem odpowiedniego ubioru przyczyniały się do wysokiej śmiertelności wśród więźniów. Często osoby które nie miały już sił do wykonywania pracy były wywożone do lasu i rozstrzeliwane.
• Pomnik osób pomordowanych w miejscowości szafarnia upamiętnia osoby pomorodowane podczas ucieczki przed frontem we wrześniu 1939 r. Z posiadanych informacji wiemy, iż w mogile spoczywają min. Matka leśniczego z okolic Iławy oraz mieszkańcy z okolic Łasina, którzy zginęli nad jeziorem 04.09.1939 r., podczas bombardowania.